Vandaag namen we afscheid van Dries, SuperDries, Superheld…
Na een 5 jaar lange strijd tegen een hersentumor heeft hij afgelopen maandag de rust gevonden die hij zo verdient!
Elke aula in het crematorium was volledig gevuld, tot zelfs in de hal waar ook een scherm stond…wel 1000 mensen kwamen afscheid nemen van deze fantastische Held…al zeggen wij liever geen “afscheid” maar “tot ziens”…
Tijdens de dienst hoorden we mooie verhalen, leuke anekdotes en ontroerende herinneringen, op gepaste momenten werden die ondersteund door prachtige muziek, muziek door Dries gekozen, muziek die voor Dries telkens opnieuw een speciale betekenis had…You’ll never walk alone, Mooi, Verover mij, Fix You en Don’t worry about me waren enkele van de liedjes die ons, samen met de foto’s die ondertussen getoond werden, telkens weer meenamen naar mooie herinneringen, toffe vakanties, leuke gebeurtenissen…
Bij al die teksten en liedjes stond 1 ding centraal: LIEFDE.
De liefde binnen het gezin van Dries, de liefde voor Dries, de liefde van Dries, de liefde tussen de broers…
De verbondenheid…tussen dit gezin is enorm, dat mochten wij aan den lijve ervaren…een prachtig, warm, liefdevol gezin dat voor elkaar door een vuur zou gaan…
Dries hield van het leven, hij genoot van het leven, hij genoot van de kleine dingen in het leven…het mag dan ook niet verbazen dat Leef, zijn lijflied, aan het einde van de dienst passeerde en ons zo de boodschap meegaf die Dries zo graag wilde delen met iedereen:
Leef, alsof het je laatste dag is.
Leef, alsof de morgen niet bestaat.
Leef, alsof het nooit echt af is,
Leef, pak alles wat je kan.
Wij leven, en genieten, nu verder voor jou Dries!
Liefs, de Bas-jes.