Kyan is een bijna 17-jarige Kanjer die na 8 maanden zware chemo echt wel nood had aan een SMILE…
Begin september had hij zijn laatste chemo, en een weekje vrij vooraleer hij weer nieuwe tests, scans, en dagelijkse bestralingen moest ondergaan.
Zijn grote wens? Tijdens die “vrije” week er eens echt van genieten om weer “vrij” te zijn, er een midweekje tussenuit gaan in de natuur… Samen met zijn mama, papa en grote zus…met als klap op de vuurpijl ook een bezoekje van zijn lotgenoot en goede vriend Lander en zijn gezin.
Kyan en Lander leerden elkaar kennen tijdens hun strijd in UZA, sindsdien zijn de 2 elkaars steun door dik en dun, net zoals hun ouders nu vrienden voor het leven zijn.
Mama Cindy houdt een blog bij over de strijd van Kyan, en in die blog kwam ook het relaas van deze mooie midweek voorbij, we delen het graag met jullie!
Dinsdag 15 september… 
Vanmorgen werden we gewekt door onbekende geluiden van onze charmante chalet… het zonnetje deed haar best om tussen de lamellen door naar binnen te gluren… 
Onze 
lag nog te slapen toen we de krakende treden met zijn drieën naar beneden namen om hem te wekken… maar zijn armen sloten zich al vlug rond mijn nek… hij had een goeie nacht gehad…
Na een rit van 2u gisteren en nog een wandeling in Durbuy ‘by night’ was de vermoeidheid wel toegeslagen… 
De bloedplaatjes die hij vorige week dinsdag heeft laten bijtanken hebben hun werk goed gedaan… zo bleek vrijdag bij de bloedcontrole in UZA… 
Vanmorgen aan de ontbijttafel die rijkelijk gevuld was met eitjes,spek en fruit… & op de achtergrond ‘koetjes’ die kwamen kijken of er nog iets te snakken viel zei hij : “Ik ben zo blij dat ik hier ben, gewoon efkes weg van alles…” 
Buiten lopen de temperaturen zodanig op dat de mannen al vlug hun weg naar de biljart hebben gevonden… in de kelder, lekker fris…
De rode ballen geven de kleur weer van mijn … als hij zich amuseert dan zijn wij ook gelukkig… dan moet ik mij in toom houden om hem niet telkens te knuffelen… “Mijn kind… Ik ken de blikken in je ogen… de manier waarop je praat… Ik voel het als je verdrietig bent maar ook als je blij bent… Ik ken je als geen ander mijn eigen vlees & bloed… Ik ben supertrots op wie je bent en wat je doet…”# TEAMKYAN
Zaterdag 19 september… Na 5 dagen van intens genieten hebben we onze koffers weer ingeladen met mooie herinneringen waar ons hart warm van wordt… In die 5 dagen heeft onze hoogtes bereikt die we 2w geleden nooit gedacht hadden… Moe… maar zo voldaan… 
Bewegen is de sleutel tot een goed herstel… “You did it…’ Ik wil dit gevoel van geluk zo graag vasthouden en hier blijven… Als lotgenoten hebben we elkaar leren kennen en na maanden van chatten zijn we dichter tot elkaar gekomen… een luisterend oor, een schouderklopje… we hebben maar één woord nodig om elkaar te begrijpen…
Voor de eerste keer hebben we elkaar op veilige afstand ontmoet in het idyllische ‘Durbuy’… buiten de muren van de hoop … De klik & de steun is onbeschrijfelijk, zelfs bij een minder dagje… 
Lander is onze altijd een paar stappen voor en ik hoop zo hard dat Kyan zijn voetsporen kan blijven volgen tot aan de genezing… 
Alsof het universum het ons zo gunde beleefden wij gisteren in “Monde Sauvage” een topdag in een wereld tussen de dieren… 
Een prachtig safaripark met in de hoofdrol enkel wij en de wilde dieren… die stuk voor stuk onze gedachten naar volgende week konden loslaten… De vele wespen lieten onze kanjer soms bewegingen doen dat het net was of hij stond te dansen in de zon… met schaterlachen tot gevolg… 
Een afsluiter van een geweldige midweek… “Life is a collection of moments..“#TEAMKYAN
Kyan en zijn gezin hebben alvast vele smiles gekregen van deze heerlijke midweek…en wij? Wij kregen smiles bij het zien van deze leuke foto’s en het lezen van de mooie blog van mama Cindy, jullie ook?